جوان ۲۲ ساله ی مینه سوتایی، در آلبوم دومش با نام Freewheelin' Bob Dylan که در سال 1963 منتشر شد، خود را به عنوان شاعری ماهر و توانا در نوشتن ترانه های اعتراضی (Protest Songs) به همگان معرفی کرد . آهنگ های Blowing In The Wind ، A Hard Rain's Gonna Fall' و Oxford Town از این آلبوم، هر کدام به نوعی قوی و بی نهایت متفاوت از هم چه از لحاظ ملودی و چه از لحاظ آهنگ، بودند. چهارمین آهنگ از این مجموعه و شاید برجسته ترین آهنگ اعتراضی در آلبوم Freewheelin، اربابان جنگ (Masters Of War) است.
جوان ۲۲ ساله ی مینه سوتایی، در آلبوم دومش با نام Freewheelin' Bob Dylan که در سال 1963 منتشر شد، خود را به عنوان شاعری ماهر و توانا در نوشتن ترانه های اعتراضی (Protest Songs) به همگان معرفی کرد . آهنگ های Blowing In The Wind ، A Hard Rain's Gonna Fall' و Oxford Town از این آلبوم، هر کدام به نوعی قوی و بی نهایت متفاوت از هم چه از لحاظ ملودی و چه از لحاظ آهنگ، بودند. چهارمین آهنگ از این مجموعه و شاید برجسته ترین آهنگ اعتراضی در آلبوم Freewheelin، اربابان جنگ (Masters Of War) است.
اربابان جنگ آهنگی ست که دیلن آن را در زمستان ۱۹۶۲ - ۱۹۶۳ نوشت. مانند بسیاری دیگر از آهنگ های آلبوم های اولیه اش، ملودی این کار از آهنگ فولک قدیمی ای به نام Nottamun Town گرفته شده است.
در سال 1963 دیلن این آهنگ را در سه کنسرت اصلی اش به صورت آکوستیک اجرا کرد یعنی اجراهای New York's Town Hall و اجرای دانشگاه برندایس و Carnegie Hall. بعد از آن به مدت 30 سال اربابان جنگ را به صورت آکوستیک اجرا نکرد، تا سال 1994 در کنسرت هیروشیما در ژاپن.
اعتراض دیلن در این آهنگ به جنگ سرد و اثراتی بود که بر زندگی مردم عادی تاثیر می گذاشت. اما دلیلی که این آهنگ نسبت به سایر آهنگ هایی که در آن زمان نوشته شده بودند ، برتری پیدا کرده این است که در سطحی متفاوت از سایر آهنگ های آن دوران نوشته شده بود و دیگر آن که این آهنگ مشخصا یک آهنگ ضد جنگ نیست، چیزی که بسیاری از آهنگ های ضد جنگ آن دوران به آن گرایش داشتند.
دیلن در یکی از مصاحبه هایش که در سال 2001 منتشر شد در مورد این آهنگ گفته : " اربابان جنگ...آهنگی صلح طلب در برابر جنگ بود. آهنگ ضد جنگ نبود. علیه چیزی بود که آیزنهاور آن را "مچتمع نظامی- صنعتی" می نامید..."
دوایت دیوید آیزنهاور سرباز و سیاست مدار آمریکایی ای بود که از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۱ به عنوان سی و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا منصوب شده بود. وی در آخرین سخنرانی اش در پایان دوره ریاست جمهوری اش اصطلاحی را برای اولین بار به کار برد به نام مجتمع نظامی ـ صنعتی (Military-Industrial Complex)( اتحاد سران نظامی با صاحبان صنایع نظامی که گاهی سیاست کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد.). اهمیت این سخنرانی در اشاره به ایجاد بزرگترین ساختار نظامی و صنایع بزرگ تسلیحاتی در تاریخ بشر و خطرات آن برای آمریکایی ها و جهان است :
"...ما مجبور به ایجاد یک صنعت تسلیحاتی دائمی در ابعاد عظیم شده ایم. این همزمانی ایجاد یک ساختار نظامی عظیم و یک صنایع بزرگ تسلیحاتی تجربه ای جدید در آمریکا است.پیوند سازمانهای بزرگ و صنایع عظیم تسلیحاتی در تجربه آمریکا امر جدیدی است. نفوذ کامل – اقتصادی، سیاسی حتی روانی- روحی- در هر شهر، ایالت و هر دفتر رسمی حکومت فدرال احساس شده است. ما نیازهای ضروری، برای توسعه آن را تشخیص می‌دهیم. ما نباید از درک پیامدهای خطرناک آن غفلت کنیم (این موضوع) همه کارها و معاش ما را در بر گرفته است. و در هر ساختاری از جامعه ما وجود دارد. در هیئت دولت ما باید در مقابل اعمال نفوذ توجیه ناپذیر – آگاهانه یا غیر آگاهانه- مجتمع‌های نظامی – صنعتی هوشیار باشیم. از قدرتی که پتانسیل ایجاد فجایع مصیبت بار را دارد و خواهد داشت ما هرگز نباید اجازه دهیم که تأثیرات این ائتلاف، آزادی و فرایندهای دموکراتیک ما را به خطر افکند. تنها شهروندان آگاه و هوشیار می‌توانند ماشین نظامی- صنعتی را ملزم به اتخاذ اهداف و روشهای صلح‌آمیز کنند به طوریکه امکان شکوفایی توأمان امنیت و آزادی وجود داشته باشد."
در متن روی جلد آلبوم Freewheelin در مورد این آهنگ از دیلن نقل شده است :
"من تا به حالا چیزی شبیه این ننوشته بودم. من آهنگ هایی نمی خوانم که در آن آرزو می کند کسی بمیرد...ولی توو این مورد هیچ کمکی نمی تونم بکنم..."
اگرچه که این آهنگ در زمان جنگ سرد نوشته شده است، اما مهم این است که تشخیص داد که هدف آهنگ هیچ جنگ خاص یا هیچ فرد خاصی نیست. در حقیقت تنها به دو نفر در آهنگ اشاره شده : "I" و "You". دادن چهره به موضوعی بالذات بدون چهره!
این آهنگ توسط خوانندگان زیادی خوانده شده است، از جمله : Judy Collins ، Jose Feliciano ، Cher ، Pearl Jam و .... .
اربابان جنگ همیشه تازه، با مناسبت و قابل انعطاف برای هر زمانی خواهد بود، تا وقتی که مردم جوانی وجود داشته باشند که به آن گوش دهند و پیام آن را قبول کنند...
" Masters Of War"
Come you masters of war
بیایید، آهای! با شماهام، اربابان جنگ
You that build all the guns
You that build the death planes
You that build all the bombs
شما که همه ی اون تفنگا رو می‌سازید
شما که هواپیماهای مرگ رو می‌سازید
شما که همه‌ی این بمبا رو درست می‌کنید
You that hide behind walls
You that hide behind desks
I just want you to know
I can see through your masks
شمایی که قایم می‌شید پشت دیوارا
قایم می‌شید پشت میزا
فقط می‌خوام بدونید که
من می‌تونم از پشت نقاب‌هاتون، چهره‌تون رو ببینم.
You that never done nothin
But build to destroy
شمایی که هیچ وقت، هیچ کاری نکردید
فقط می‌سازید که خراب کنید
You play with my world
Like it's your little toy
You put a gun in my hand
And you hide from my eyes
شما با دنیای من بازی می‌کنید
انگار که اسباب بازی کوچیکتونه
یه تفنگ می‌ذارید توی دستم
و خودتون رو از نگاهم پنهان می‌کنید
And you turn and run farther
When the fast bullets fly
و وقتی که گلوله‌ها از توی تفنگ، با سرعت به پرواز دراومدن
روتون رو برمی‌گردونید و فرار می‌کنید.
Like Judas of old
You lie and deceive
A world war can be won
You want me to believe
But I see through your eyes
And I see through your brain
Like I see through the water
That runs down my drain
شما مثل یهودا هستید
دروغ می‌گید و فریب می‌دید
و می‌خواید که من باور کنم
جنگ جهانی چیز خوبیه
ولی من عمق چشماتون رو می‌بینم
و توی ذهناتون رو می‌خونم
همون طوری که می‌تونم
آبی رو که وارد فاضلاب می‌شه ببینم.
You fasten all the triggers
For the others to fire
Then you set back and watch
When the death count gets higher
You hide in your mansion
شما همه‌ی این اسلحه‌ها رو
برای دیگران می‌بندید که اونا شلیک کنن
بعد، عقب می‌شینید و
آدمایی که همین طور می‌میرن و می‌میرن رو تماشا می‌کنید
شما توی کاخ‌های باشکوهتون پنهان شدید
As young people's blood
Flows out of their bodies
And is buried in the mud
وقتی که خون جوونا
از بدن‌هاشون جاری می‌شه
و توی گل و لجن، مدفون می‌شه.
You've thrown the worst fear
That can ever be hurled
Fear to bring children
Into the world
For threatening my baby
Unborn and unnamed
شما بدترین ترسی رو که
می‌تونه وجود داشته باشه، ایجاد کردید:
ترس آوردن بچه‌ها
به این دنیا،
چون که دارید بچه‌ی منو
- که نه به دنیا اومده، نه اسمی داره-
تهدید می‌کنید
You ain't worth the blood
That runs in your veins
How much do I know
To talk out of turn
شما لیاقت خونی که تو رگ‌هاتون جاریه
رو ندارید.
من چقدر باید بدونم
که بتونم بدون نوبت، حرف بزنم؟
You might say that I'm young
You might say I'm unlearned
But there's one thing I know
Though I'm younger than you
ممکنه بگید که من هنوز خیلی جوونم
ممکنه بگید چیزی یاد نگرفته‌ام
هرچند که از شما کوچیکترم
اما یه چیز رو خوب می‌دونم
That even Jesus would never
Forgive what you do
اونم اینه که حتی مسیح هم
هرگز کاری رو که کردید، نمی بخشید.
Let me ask you one question
Is your money that good
Will it buy you forgiveness
Do you think that it could
بذارید ازتون یه سؤال بپرسم
به نظرتون پولتون به اندازه‌ای هست که
بتونه بخشایش‌تون رو بخره؟
فکر می‌کنین که می‌تونه؟
I think you will find
When your death takes its toll
All the money you made
Will never buy back your soul
من فکر می‌کنم که
وقتی مرگ، جونتون رو می‌گیره
همه‌ی پولی که جمع کردید هم
هرگز نمی‌تونه روحتون رو آزاد کنه.
And I hope that you die
And your death'll come soon
I will follow your casket
In the pale afternoon
And I'll watch while you're lowered
Down to your deathbed
And I'll stand over your grave
Til I'm sure that you're dead
امیدوارم که همه‌تون بمیرید
و مرگتون خیلی هم زود می‌رسه
اون‌وقت من دنبال تابوتتون میام
در اون بعدازظهر پریده رنگ
و تماشا می‌کنم شما رو
درحالی‌که در بستر مرگتون فرو می‌رید
و روی قبرتون می‌ایستم
تا وقتی مطمئن شم
که مُردید.
ترجمه ملیحه بهارلو
منبع :http://bobdylanmusic.blogfa.com
