اون شهره شهر بود
از قلب بدر بود
از مهر یه مادر
از سینه سپر بود
اون مرحم سر بود
از مسئله کم بود
اون نیمه ی من بود اون نیمه ی من بود
اما نیمه ی دیگم پُر بود از دانش
این کویر روح من سیر بود از بارش
از سایش فرسایش
گم شدنو خواهش
از تو عمق خودشم توتر افتادش
رفت تو خودش
میرفت
رفت تو خودش
میرفت
خواب بود یا بیهوش
اون فقط میرفت
اون فقط میخواست
اون فقط میکند
از سیاهی تموم تاریکی و پوچی
ا دل نبودنو هیچی و خاموشی
یهویی پرده درید
روشنی کوچیک
گل من دستشو داد دست فراموشی
منو تو تنهاییم برقص با گرگا
منو تو تنهاییم ببخش از جرمات
منو تو تنهاییم برقص با خدات
منو تو تنهاییم برقص با گنات
منو تو تنهاییم برقص منو تو تنهاییم برقص
منو تو تنهاییم برقص منو تو تنهاییم برقص
♫♫♫
بم گفتن آزادی بم گفتن با مایی
بم گفتن دانایی بم گفتن آقایی
بم گفتن شیفتمن
بم گفتن پیش ترم
اما من میرقصم این نذاشت بشکنم
فکر کنم فکرم داره جهانتو میگیره
فکر کنم اون لحظه کینه تو تو میمیره
شایدم اون روز جای خنجرت گل دادی
شایدم خنجرتو تو هر دومون هل دادی
من نه و با تو میخام
تو به من قول دادی
تو درخت سبز من
تو فقط پر باری
من تو این دخمه شادم
چون تو منو هُل دادی توش
منو و تو تنهاییم برقص
منو و تو تنهاییم برقص
منو و تو تنهاییم برقص
منو و تو تنهاییم برقص
منو تو تنهاییم برقص با گرگا
منو تو تنهاییم ببخش از جرمات
منو تو تنهاییم برقص با خدات
منو تو تنهاییم برقص با گنات
۰۴
خرداد